De Tweede Wereldoorlog was een barre tijd, ook voor de verenigingen. De leden werden gemobiliseerd, een tiental paarden werden gevorderd. Het verenigingsleven was stuk. In 1943 werd in Brummen nog een concours georganiseerd, het laatste concours dat in de oorlogsjaren zou worden gehouden. De eerste bestuursvergadering na de oorlog werd gehouden op 29 september 1945. In 1946 werd er een groot tweedaags concours gehouden in Brummen in aanwezigheid van Prinses Juliana en Prins Bernhard. Van Sminia overlijdt in 1947 en daarmee verloren de IJsselruiters hun oprichter. De man die met zijn initiatieven heel veel voor de vereniging had betekend en die de verenging tot grote bloei had weten te brengen.

In 1952 werd er opnieuw een achttal gevormd die deelnamen aan de wedstrijd in Zelhem. Ze vielen niet in de prijzen, maar dit achttal werd de basis voor latere successen. Als resultaat van intensief oefenen werden grote successen geboekt op een concours in Vorden (1954) voor het viertal. Het viertal behaalde een 1e prijs uit 19 mededingers in de afdeling Z. Een jaar later werd het achttal in Hummelo nog vijfde en reservekampioen in de klasse M. In 1956 werd het achttal in Utrecht Nationaal Kampioen in de klasse M. In Brummen volgde een feestelijke intocht met muziek en tal van toespraken. Het bier vloeide tot in de vroege morgenuurtjes toen iedereen naar huis ging om de koeien te melken. In 1957 werd het achttal werd opnieuw Gelders Kampioen in de klasse M, aan het nationaal kampioenschap werd niet meegedaan, te veel paarden waren uitgevallen. Het jaar erop werd het moeilijk om het achttal bij elkaar te krijgen, de oude paarden waren te oud en de jonge paarden te jong. Op de Gelderse Kampioenschappen van 1959 behaalde het achttal nog een 4de plaats.